Jedan pristup teoriji trodimenzionalnih zakrivljenih dislokacijaMilan Cajić
Plastična deformacija kristala nastaje kao rezultat kretanja dislokacija u materijalu. Dalekosežna priroda međudejstva dislokacija, predstavlja veliki matematički problem za razvijanje kontinuum teorije plastičnosti bazirane na usrednjavanju parametara dinamike dilslokacionih sistema. Prikazani su nedavni istraživački rezultati u kontinualnoj plastičnosti kristala i teorija proračuna gustine dislokacije kojom je moguće predvideti evoluciju sistema trodimenzionalnih zakrivljenih dislokacija. U prvom delu rada prikazana je samoodrživa teorija kinematike dislokacionih sistema (bez konstitutivnih jednačina koje daju vezu između brzine i napona) sa definicijom i evolucijskom jednačinom koja je direktna generalizacija Kröner-Nye-ovog tenzora gustine dislokacija. U drugom delu ovog rada prikazan je primer 3D kontinuum teorije zakrivljenih dislokacija urađen Metodom Konačnih Elemenata, zasnovan na definiciji gustine dislokacija u prostoru sa novom dimenzijom koja sadrži informacije o orjentaciji dislokacija (gustina dislokacija tada se definiše u prostoru koji uključuje parametre koji karakterišu orjentaciju dislokacione linije kao nezavisne promenljive). Ključne reči: kristalografija, mehanika kontinuuma, deformacija kristala, plastična deformacija, tenzor deformacije, tenzor gustine, dislokacija.
|